ප්‍රේත,පිශාච, කුම්භාණ්ඩාදී අමනුෂ්‍යයින් ගැන ලියැවුණු ලිපි අන්තර්ජාලය තුළ හා පොත් පත්වල සුලභව දකින්නට ලැබේ. බහිරවයින් ගැන හා බහිරව පූජාවන් ගැන ලියැවුණු ලිපි එතරම් සුලභ නොවේ. දැනට දකින්නට ලැබෙන ලිපි කීපය තුළ ද අන්තර්ගතව ඇත්තේ පොත් පත්වල සඳහන් වුණු තොරතුරු හෝ පාරම්පරිකව පැවත එන තොරතුරු ය. අවබෝධකරගත් කරුණු හෝ අත්දැකීම් තුළින් ලැබූ දැනුම එක් කොට ලියැවුණු ලිපියක් සොයාගැනීමට නැත.
අෂ්ට බහිරවයින් ලෙස බහිරවයින් අට දෙනෙක් වේ යැයි විශ්වාසයක් පවතී. බහිරවයින් දස දෙනෙක් සිටින බවට ද මතයක් ඇත. බහිරවයින් 18 දෙනෙක් සිටින බව පවසන්නෝ ද වෙති.
අෂ්ට බහිරවයින් මෙසේ නම් කර තිබේ.
1 මහා බහිරව හෙවත් විද්‍යා රාජ
2 සංහාර බහිරව හෙවත් කාමර රාජ
3 අෂ්ටාංග බහිරව හෙවත් නාග රාජ
4 රුරු බහිරව හෙවත් ස්වච්ඡන්ද රාජ
5 කාල බහිරව හෙවත් විලම්භීත රාජ
6 කෝධ බහිරව හෙවත් දේව රාජ
7 කාල බහිරව හෙවත් උදාරාජ
8 රුද්‍ර බහිරව හෙවත් විඝ්න රාජ
ආකාශ බහිරව හා පාතාල බහිරව යනුවෙන් තවත් දෙදෙනෙක් වේ යැයි ද කියැවේ. බහිරව නාම නොයෙක් තැන්වල විවිධ ආකාරයට සඳහන් වන බව ද දකින්නට ලැබේ. මෙම බහිරවයින්ට අධිපතිත්වය දරන්නේ ඊශ්වර දෙවියන් බවත්, බහිරව පූජාවට ප්‍රථමයෙන් ඊශ්වර දෙවියන් උදෙසා පූජාවක් පැවැත්විය යුතු බවටත් මතයක් පවතී. මෙම අෂ්ට බහිරව සංකල්පය කවදා කෙසේ නිර්මාණය වූවා දැයි යන්න ගැටළුවකි.
බහිරවයින් ලෙස හඳුන්වන අමනුෂ්‍ය කොට්ඨාශයක් භූමිය හා සම්බන්ධව වෙසෙන බව සත්‍යයකි. මොවුන් බහිරව ප්‍රේතයින් ලෙස හැඳින්වූව ද වරදක් නැත. බහිරව දෙවියන් හෙවත් භූමාටු දෙවියන් ලෙස හඳුන්වන දේව කොට්ඨාශයක් ද වෙයි. ඔවුන් පන්සල්, දේවාල ආදී පූජා භූමි, ශුද්ධ භූමි ආශ්‍රිතව වෙසෙන නමුත් සෙසු සාමාන්‍ය භූමි ඇසුරු නොකරයි. පන්සල්, දේවාල ආදියේ මූර්තිමත් කර තිබෙන්නේ ද බහිරව දේව රූප ය.
නිදහන් කරන ලද වස්තූන් ආරක්ෂා කරන බහිරවයින් ද වෙයි.ඔවුන් තමන්ට පැවරී ඇති රාජකාරිය ඉටු කරමින් නිධානය ආරක්ෂා කරමින් සිටිනවා මිස වෙනත් කටයුතු කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන්නේ නැත. නිදහන් ලබාගැනීමේදී පුද පූජා පවත්වන්නේ එම බහිරවයින්ට ය.
සාමාන්‍ය ඉඩකඩම් ආශ්‍රිතව වෙසෙන්නේ බහිරව ප්‍රේතයින් ය. එනම්,භූමිය පිලිබඳ වූ දැඩි තෘෂ්ණාවෙන් මිය ගොස් බහිරව ප්‍රේතයින්ව ඉපිද භූමියෙහි රැඳී සිටින ප්‍රේතයින් ය. මොවුන් සුලභ ය. අවුරුදු දහස් ගණන් භූමිය ඇසුරු කරගෙන සිටියි.ඔවුන් එම ඉඩම් තුළම ජීවත් වූවන් ය. භූමිය කෙරෙහි වූ බලවත් තෘෂ්ණාව නිසාම භූමි ප්‍රේතයින් හෙවත් භූමාටු ප්‍රේතයින් ලෙස ප්‍රේත භවයේ උප්පත්තිය ලැබූවන් ය.
ඔරලෝසුව තිබුණු තැනින් ගළවා වෙනත් බිත්තියක සවි කළ ද සිත සොයන්නේ ඔරලෝසුව පෙර තිබුණු තැනම ය. සිතට හුරු වූ දේ ටික කලකින් වෙනස් වූව ද සිතින් අල්ලා ගන්නා දේ අත හැරීම පහසු නොවේ. භූමිය කෙරෙහි තෘෂ්ණාව ඇතුව මියගිය පසුව එම භූමිය නැවත තමන් සතු කරගැනීමට පහසුම ක්‍රමය බහිරවයෙක්ව ඉපදීම ය. කුමන දේකට වූව ද තෘෂ්ණාව ඇති කරගැනීම දුකට හේතු වේ.
භූමාටු ප්‍රේතයින් හෙවත් බහිරවයින් ගෙන් එල්ල වන අවහිර බාධක හඳුන්වන්නේ බහිරව දෝෂ ලෙස ය. බහිරව පූජා පවත්වන්නේ බහිරව දෝෂ දුරු කරගැනීමට ය. නව නිවසක් තැනීමේදී බහිරව පූජාවක් පවත්වන්නේ ඒ සඳහා ය. බහිරව දෝෂ පවතින භූමියක නිවසක් තැනීමේදී බාධක අවහිර එල්ල වේ. 'මේ මගේ ඉඩම, මට අයිති භූමිය' යන අදහසින් රැඳී සිටින බහිරවයින් වෙනත් අය එම භූමිය භාවිතා කිරීම සම්බන්ධයෙන් නොසතුටට පත් වේ. එවන් භූමියක වාසය කිරීමේදී ද ගැටළු,කරදර ඇති වේ. දියුණුවට බාධක එල්ල වේ.
තෘෂ්ණාවෙන් මියගොස් තෘෂ්ණාවෙන්ම භූමිය අරක්ගෙන සිටින්නේ නම් කළ යුත්තේ එම තෘෂ්ණාව සිඳලීම ය. තෘෂ්ණාව සිඳලීම කවි ගායනා, ස්තෝත්‍ර කියවීම්, නැටීම් ආදියෙන් කළ නොහැක. ඒවා ප්‍රදර්ශනාත්මක කටයුතු පමණි.
තෘෂ්ණාව නැති කිරීමට නම් අවබෝධය ඇති කළ යුතුය. බහිරවයෙක්ව උපදින්නට හේතුව තෘෂ්ණාව බවත්, මෙසේ භූමිය අල්ලාගෙන බහිරවයෙක්ව කල් ගෙවීම දුකක් බවත්, තෘෂ්ණාව දුරු කර ගත නොහැකි වූවොත් තවත් දීර්ඝ කාලයක් භූමාටු ප්‍රේතයෙක්ව දුක් විඳීමට සිදුවන බවත් අවබෝධ කර දිය යුතුය.බහිරව පිදේනිය බහිරවයින් උදෙසා කැප කිරීමෙන් අනතුරුව මූලිකවම කළ යුතු කාර්යය එයයි. බෞද්ධ දර්ශනයට අනුකූල නිවැරදි ක්‍රමවේදය ද එයයි. බහිරවයින්ට පමණක් නොව ප්‍රේත පිශාච කුම්භාණ්ඩාදීන්ට වූවද මෙසේ සත්‍යය අවබෝධ කර දිය යුතුය. ඒ සඳහා සමාධි බලයක් තිබිය යුතුය. ප්‍රේතයින් දැඩිව දුක් විඳිමින් ඉඩකඩම්,ගේදොර මෙන්ම ඇතැම් අවස්ථාවල මනුෂ්‍යයින් පවා අත නොහැර අල්ලාගෙන සිටින්නේ එය දුකක් බව නොදන්නා නිසාය. එය අවබෝධ කර දීමට කිසිවෙක් ඉදිරිපත් නොවූවද ප්‍රේතයින් අල්ලා බෝතල්,කුප්පි ආදියේ සිර කිරීමට ඉදිරිපත් වන අය බොහෝ වෙති. ඒවා ප්‍රාථමික කටයුතු මිස විශ්ව නීතියට අනුකූල කටයුතු නොවේ.
බහිරව පූජාවක් පැවැත්වීමෙන් නිවසට සෞභාග්‍යය උදා වන බවට මතයක් පවතී. එහි සත්‍යතාවයක් ද තිබේ.එය සත්‍යයක් වීමට නම් මා පෙර සඳහන් කළ පරිදි ඔවුන් බහිරවයින් බවට පත් වීමට හේතුවත් ඉන් මිදිය හැකි මගත් අවබෝධ කර දිය යුතුය. අවබෝධය ලත් තැන් පටන් ඔවුන්ගේ යම් ආශීර්වාදයක් හෝ සහයෝගයක් නිවැසියන්ට හිමි වීමට ඉඩ කඩ තිබේ. මන්ද,එතැන් පටන් ඔවුන්ගේ සිතුවිලි රටාව වෙනස් වන බැවිනි. වර්තමානයේ බොහෝ ඇදුරන් විසින් ස්තෝත්‍ර, මන්ත්‍ර ආදියට පමණක් මුල් තැන දෙමින් සිදු කරන පූජාවන් ගෙන් එවැනි ප්‍රතිඵලයක් අත් නොවේ. සම්ප්‍රදායට ගරු කරමින්, දොළ පිදේනි දී ස්තෝත්‍ර ගයා ඔවුන් ප්‍රසාදයට පත් කරමින් පූජා කටයුතු ඉටු කළ යුතු නමුත් අවසානයේ ඔවුන්ට ලබා දිය යුතු අවබෝධය ලබාදීමට නොහැකි වේ නම් පූජාවෙන් ලැබෙන ප්‍රතිඵලයක් නැත.
සංජීව කුළුපන බණ්ඩාර
