මියගිය ඥාතියෙක් නැති කිසිවෙක් ඔබ අප අතරේ නෑ. මෙලොව ජීවත් වන සෑම සියලු දෙනාටම මියගිය ඥාතීන් ඉන්නවා. ඒත්, මියගිය ඥාතීන්ට පින් අනුමෝදන් කිරීම සිදුවන්නේ බෞද්ධ ආගමිකයන් අතර පමණයි. පරලොව ගිය තමන්ගේ ඥාතීන්ට පින් අනුමෝදන් කළ යුතුයි කියන අදහස ලෝකය තුළ දැනට තිබෙන වෙනත් කිසිම ආගමක දකින්නට නෑ.
මියගිය හැමෝටම පින් අනුමෝදන් කරගන්න පුළුවන්කම තියෙනවද කියන ප්‍රශ්නය බොහෝ දෙනෙකුට තියෙනවා. මියගිය සෑම කෙනෙකුටම පින් ගන්න පුළුවන් කියල බොහෝ දෙනා හිතාගෙන ඉන්නවා.
ඥාතීන්ට පින් දීම ඇරඹුණේ කවදාද කොහොමද කියලා දැනගෙන ඉන්න එකත් වැදගත් වෙනවා.
අප ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේ ලොව්තුරා බුද්ධත්වයට පැමිණ ටික කලකින් ගිහිකල තම මිත්‍රයා වූ බිම්බිසාර රජතුමාට වූ පොරොන්දුවක් ඉටුකරණුවස්‌ භික්‌ෂුන් වහන්සේලා පිරිවරාගෙන රජගහනුවර පිහිටි රජ මාලිගාවට වැඩමකළා. බිම්බිසාර මහ රජතුමා මහත් හරසරින් උන්වහන්සේ සහ පිරිවර භික්‌ෂුන් වහන්සේලා පිළිගෙන මාලිගාවට කැඳවා මහ දනක්‌ පිළිගැන්වූවා. පින් අනුමෝදන් කිරීමේ චාරිත්‍රය ඒ වන විට ශාසනයෙහි නොතිබුණු නිසා බිම්බිසාර රජු ගෙන් එම යුතුකම ඉටු වුණේ නෑ. එදින රාත්‍රියේ රජතුමාට මහත් බියකරු සිහිනයක්‌ පෙනුණා. ප්‍රේතයින් සමූහයක් ඇවිත් මාළිගාවේ දොරටුව අසළට වී ඝෝෂා කරන්නට වුණා. මේ හීනයෙන් මහත් බියට පත් වුණු රජතුමා පසුදා උදෑසනම බුදුන් වහන්සේ හමුවෙලා මේ හීනය ගැන පැවසුවා. සිහිනෙන් දර්ශනය වුනේ තමන්ගේ අතීත ඥාති සමූහයක් බවත්, ඔවුන් පින් අපේක්ෂාවෙන් පසුවන බවත්, පෙර දින දන් පිළිගැන්වූ අවස්ථාවේ පින් අනුමෝදන් නොකළ බැවින් සිහිනෙන් පෙනී සිටි බවත්, නැවත බුදුන් ප්‍රමුඛ මහා සංඝ රත්නයට දානයක්‌දී පින් අනුමෝදන් කරන ලෙසත් බුදුන් වහන්සේ පැහැදිලි කළා. ඒ අනුව රජතුමා බුදුරජාණන් වහන්සේ ප්‍රමුඛ මහා සංඝරත්නයට දානය පිරිනමා මළගිය ඥාතීන්ට පින් අන්මෝදන් කළා. මෙම අවස්ථාවේ බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කළ සුත්‍රය තිරෝකුඩ්ඪ සූත්‍රය ලෙස හැඳින්වෙනවා. එදා පටන් අද දක්වාම බෞද්ධයින් මෙම ආගමික චාරිත්‍රය පවත්වාගෙන යනවා.
තිරෝකුඩ්ඨ සූත්‍ර දේශනාවට අනුව ප්‍රේත නිකායේ උපත ලබන ප්‍රේතයින් ස්‌ථිර වාසස්‌ථානයක්‌ නැතුව තමන් විසූ නිවසේද, තම ඥාතීන්ගේ නිවෙස්වලද,තුන්මන් සන්ධි හා සතරමන් සන්දිවලද වාසය කරනවා. තමන් කරන ලද පාප කර්ම අනුව කෑමට යමක්‌ නොමැතිව අනන්ත අප්‍රමාණ දුක් විඳිනවා. මොවුන්ට කිසිම පිනක්‌ කරගැනිමේ හැකියාවක් නෑ.
මේ ඥාති ප්‍රේතයින් වර්ග 4 කට බෙදා දක්වලා තියෙනව මෙන්න මේ විදියට.
1. නිජ්ඣාමතණ්හික - ගින්නෙන් දවනු ලබන බිල සහිත ගසක්‌ මෙන් ශරීරය ඇතුළත ක්‌ෂුධා ගින්නෙන් ඇවිලෙන ප්‍රේතයින්.
2. කුප්පිපාසික - බොහෝ කාලයක්‌ කෑම බීම නැතිව සා පිපාසා දෙකින් පීඩිතව සිටින බුප්පිපාසික ප්‍රේතයින්.
3. පංසුපිසාචික - වමනය, සෙම්සොටු, සැරව, ගැබ්මල ආදිය ආහාරයට ගන්නා ප්‍රේතයින්.
4. පරදත්තූපජීවි - ඥාතීන් විසින් දෙනු ලබන පිනෙන් ජීවත්වන ප්‍රේතයින්.
මේ අනුව පින් අනුමෝදන් වන්නේ පරදත්තූපජීවි ප්‍රේත කොට්ඨාශයට විතරයි. සෙසු ප්‍රේතයින්ට පින් අනුමෝදන් කරගැනීමේ හැකියාවක් නෑ.
කිසියම් ඥාතියෙක් පින් නොලබන ස්ථානයක ඉපිදී ඇත්නම්, ජීවත්ව සිටින අය විසින් ඔවුන් වෙනුවෙන් අනුමෝදන් කරන පිනෙන් ප්‍රයෝජනයක් අත් වෙනවද කියල මෙහි දී අපට ගැටලුවක් මතුවෙනව. මෙම ගැටලුවට පිළිතුරක් මිළින්ද ප්‍රශ්නයේ දී නාගසේන රහතන් වහන්සේ විසින් මිළිඳු රජතුමාට ප්‍රකාශ කරලා තියෙනව. මහ රජතුමනි කිසියම් පිරිසක් කැවිලි පෙවිලි රැගෙන, ස්වකීය බන්ධු වර්ගයා හමුවීමට ගිය විට තම, ඥාති පිරිස හමු නොවුයේ නම් එම කැවිලි ආහාර ඔවුන් විසින් ඉවත නොදමනු ඇත. එහිදී ඔවුන් විසින් පිළියෙල කරන ලද එම ආහාර ඔවුන් විසින් ම අනුභව කරනු ලබන්නේ යම් ආකාරයෙන් ද, ඥාතීන් විසින් අනුමෝදන් නොවූ මෙම කුසල කර්ම තම තමන්ගේ යහපත පිණිසම හේතු වන්නේය කියල.
සමහරු විශ්වාස කරනවා තමන් කරා පැමිණෙන්නේ මෑතකදි මියගිය ඥාතීන් විතරයි කියල. ඒ වගේම බොහෝ දෙනෙක් විශ්වාස කරනවා තමන් වාසය කරන ස්ථානයට පැමිණෙන්න පුලුවන් වෙන්නෙ ඒ ස්ථානයේ ජීවත් වෙලා මියගිය අයට විතරයි කියල. මේ විශ්වාසයන් දෙකම වැරදියි. ගෞතම බුදුරජානන් වහන්සේ ලොව පහළවීමට මහා කල්ප ගණනාවකට පෙර කාෂ්‍යප බුදුන්ගේ කාලයේ තමන්ගේ ඥාතීන් වූ පිරිසක් තමයි බිම්බිසාර මහ රජතුමාට සිහිනෙන් දර්ශනය වුණේ. එහෙම නම්,කල්ප ගණනාවකට පෙර ඥාතීන් වූ අය පවා පින් ලබා ගැනීමේ අදහසින් තම ඥාතීන් කරා පැමිණෙන බව පැහැදිලි වෙනවා.
තමන්ගේ දේපළ කෙරෙහි මහත් ආශාවෙන් ජීවත් වුණු අය මරණින් මතු ප්‍රේතයින් වී එම ස්ථානවලම දුක් විඳිමින්, ඒවාට ආශාවෙන් රැඳී සිටින අවස්ථාත් තියෙනවා. ඒ වගේ ස්ථානයකට අලුතින් පදිංචියට පැමිණි අයෙක් හිතන්න පුලුවන් අපේ කවුරුවත් මෙතන මැරුණෙ නෑ, ඒ හින්දා මෙතන අමනුෂ්‍යයො ඉන්න විදියක් නෑ කියල.
ප්‍රේතයින් අතරත් මනුෂ්‍ය සමාජයේ වගේම නොයෙක් ගති පැවතුම් තියෙන අය ඉන්නවා. ඒ ගැන ආටානාටිය සූත්‍රයේ පැහැදිලිව සඳහන් වෙනවා. ප්‍රේතයින් ගේ හැසිරීම් ගැන, ප්‍රේතයින් ගේ බලපෑම් දුරු කිරීම ගැන ඉදිරියේදී කතා කරමු.
ජ්‍යොතිෂවේදී, ගුප්ත වෛද්‍ය
සංජීව කුළුපන බණ්ඩාර.
No comments:
Post a Comment